Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας, επικαιροποιήθηκε ύστερα από 17 χρόνια από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Ερπετολογική Εταιρεία, Ινστιτούτο Σπηλαιολογικών Ερευνών Ελλάδας και WWF Ελλάς.
Χανδρινός Γ. και Θ. Καστρίτης (2009) Πουλιά Στο: Λεγάκις, Α. και Π. Μαραγκού (επιμ.) Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας. Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία, Αθήνα. ISBN: 978-960-85298-8-5
Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας, επικαιροποιήθηκε ύστερα από 17 χρόνια από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Ερπετολογική Εταιρεία, Ινστιτούτο Σπηλαιολογικών Ερευνών Ελλάδας και WWF Ελλάς.
Περιλαμβάνει στοιχεία για σπονδυλόζωα (ψάρια, αμφίβια, ερπετά, πουλιά και θηλαστικά) αλλά και, για πρώτη φορά στη χώρα μας, θαλάσσια και χερσαία ασπόνδυλα είδη (ανθόζωα, χερσαία σαλιγκάρια, αράχνες, ισόποδα, λεπιδόπερα, κολεόπτερα, οδοντόγναθα κ.ά).
Συνοπτικά αποτελέσματα:
- Αξιολογήθηκε η κατάσταση 422 ειδών σπονδυλόζωων και 591 ειδών ασπονδύλων, με βάση τα διεθνώς αποδεκτά κριτήρια της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN).
- Συνολικά το 15% (171 είδη) των ειδών σπονδυλόζωων της Ελλάδας εντάσσεται σε κατηγορία κινδύνου (Κρισίμως Κινδυνεύοντα, Κινδυνεύοντα και Τρωτά), είναι δηλαδή πιθανό να εξαφανιστούν στο βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο μέλλον.
- Στα ασπόνδυλα, το 50,2% των ειδών που αξιολογήθηκαν (297 είδη) εντάχθηκαν σε κατηγορία κινδύνου.
- Από τα σπονδυλόζωα που αξιολογήθηκαν προκύπτει ότι περισσότερο απειλούνται τα ψάρια του γλυκού νερού και τα αμφίβια, καθώς σχεδόν το 37% και το 27% του συνόλου αντίστοιχα εντάσσεται σε κάποια κατηγορία κινδύνου.
- Κυριότερη απειλή για όλα τα είδη θεωρείται η απώλεια και υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων τους. Για είδη με περιορισμένη εξάπλωση, όπως είναι πολλά ενδημικά, ακόμη και τοπικές αλλαγές μπορεί να είναι μοιραίες.
- Όσον αφορά τα απαιτούμενα μέτρα διατήρησης, έντονα προβάλλει η ανάγκη για εφαρμογή της νομοθεσίας και η ανάπτυξη διαχειριστικών σχεδίων. Σημαντικές είναι και οι δράσεις ενημέρωσης, ιδιαίτερα όσον αφορά συγκεκριμένες ομάδες απειλούμενων ειδών όπως τα ψάρια ή τα ερπετά.