Την ώρα που η στάχτη καλύπτει ακόμη 7.500 στρέμματα στο κεντρικό τμήμα του Υμηττού, έρχεται άλλη μία – πολύ μεγάλη – απειλή που τινάζει στον αέρα όλο το καθεστώς προστασίας του πολύπαθου αυτού βουνού. Πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής του νέου Προεδρικού Διατάγματος που τέθηκε σε ισχύ το 2011, ο Δήμος Κρωπίας κατέθεσε αίτηση ακύρωσης προς το Συμβούλιο της Επικρατείας, θιγόμενος από την αύξηση της έκτασης της περιοχής προστασίας που βρίσκεται εντός των ορίων ευθύνης του Δήμου και ύστερα από 4 χρόνια, αφού το Συμβούλιο της Επικρατείας έθεσε προδικαστικό ερώτημα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, η απάντησή του οποίου ανοίγει, ουσιαστικά, τον δρόμο στην ακύρωση του ΠΔ και την όρεξη σε πάσης φύσεως καταπατητές. Το αιτιολογικό της απόφασης (η έλλειψη συνοδευτικής εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων) μπορεί να στέκει νομικά, αλλά στην πράξη δικαιώνει όλους αυτούς που επιβουλεύονται το φυσικό περιβάλλον και επιβραβεύει όλους τους καταπατητές που με την πάροδο των χρόνων αλλοίωσαν τη φυσιογνωμία του Υμηττού, ιδιαίτερα στους ανατολικούς πρόποδες του βουνού.
Φωτογραφία: Λευτέρης Σταύρακας
Το Προεδρικό Διάταγμα του 2011, παρά τα αδύναμα σημεία του, κυρίως ως προς την «ανοχή» του στα ήδη υπάρχοντα παράνομα κτίσματα, ήταν σαφώς βελτιωμένο σε σχέση με το προηγούμενο του 1978, αυξάνοντας την έκταση της ζώνης Α (απόλυτης προστασίας της φύσης), αλλά και θέτοντας πολύ πιο μεγάλους περιορισμούς στις περιφερειακές ζώνες, προστατεύοντας αποτελεσματικά τις γεωργικές εκτάσεις στα χαμηλά υψόμετρα του βουνού που λειτουργούν ως «φράγμα» ανάσχεσης της πλήρους τσιμεντοποίησης του.
Ο Υμηττός είναι ενταγμένος στο δίκτυο NATURA 2000 ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας λόγω της πολύ σημαντικής ορνιθοπανίδας που παρατηρείται: γύρω στα 140 είδη έχουν καταγραφεί έως τώρα, με πιο σημαντικά την Αετογερακίνα και τον Αιγαιοτσιροβάκο. Είναι επίσης και Τόπος Κοινοτικής Σημασίας λόγω της ύπαρξης πολλών ενδημικών ειδών χλωρίδας. Παρά τις έντονες ανθρώπινες πιέσεις που υφίσταται, εξακολουθεί να εκπλήσσει τον επισκέπτη με τον φυσικό του πλούτο, δεν είναι σίγουρο όμως ότι θα μπορέσει να αντέξει για πολύ ακόμα.
Αναμένοντας την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (και ελπίζοντας ότι δεν θα μείνει ούτε στιγμή ακάλυπτος ο Υμηττός από ισχυρό καθεστώς προστασίας) δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε πώς γίνεται δήμοι που είναι μέλη του Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού (ΣΠΑΥ) να κινούνται την ίδια στιγμή με τρόπο που βλάπτει το βουνό και επιβραβεύει τους παρανομούντες; Τι εννοούν ακριβώς με τη λέξη Ανάπτυξη;
